Por Manuel Caamaño Fandiño.
Comentaba Xulia Alonso, representante da plataforma de persoas afectadas pola Hepatite C, que lle gustaría agradecer a súa concorrencia nas Marchas e a oportunidade de falar e poder expresar as inquedanzas do seu colectivo con dirixentes como os do SAT ou coas voces máis progresistas da cultura, como Willy Toledo. Pero a verdade,e entendémola á perfección, é que non se presta a situación para moitas celebracións e menos cando o que se ten diante é a morte chamando a porta da casa. Como a propia Alonso sinalou no gran acto celebrado esta semana no Centro Cívico de Teis polas Marchas da Dignidade, o que lles acontece é consecuencia directa dun determinado tipo de políticas que teñen máis a ver co mercado que co beneficio xeral da sociedade. A aparición dun medicamento novo para lle facer fronte a esta desgraza máis do que unha salvación convértese nun pesadelo para quen leva tantos anos agardando a que chegase un momento coma ese. Falamos dun fármaco que podería salvar a un 95% das persoas doentes e do que non se fai de uso público efectivo por unhas supostas negociacións durante nove meses cun laboratorio e unha listaxe de espera en función do designio dunha panda de criminais no goberno. Un auténtico disparate e un sen sentido que corroboran, como ben se dixo ante medio milleiro de asistentes que presenciaron ó acto do barrio obreiro vigués, que o virus máis mortal, e que o padece todo o mundo, é o capitalismo.
Ler máis...
0 comentarios :
Publicar un comentario